Thijm

Heerlijk keukenkruid

Thijm staat langs de hele voorrand van de kruidentuin in drie verschillende soorten, de echte thijm (Thymus vulgaris) een beetje andere thijm, geen echte Nederlandse naam, (Thymus variegatus) en de citroenthijm (Thymus citriodorus) dat is een bontbladige soort en als je over het houtsnipperpad loopt staan er 6 plantjes op een rij, die we kochten omdat er vast bonenkruid op het potje stond, maar het blijkt gewone wilde thijm (Thymus serpyllum) te zijn, dus een vierde soort, die bloeit als een prachtig tapijtje. Er zijn nog veel meer soorten, maar een goed begin hebben we. Ze zijn ook groot genoeg om al wat van te plukken, ze blijven mooier en sterker als je ze regelmatig oogst en thijm is een heerlijk keukenkruid. “Gemengde kruiden” zijn meestal een mengsel van thijm, salie, peterselie en dragon.  Bijen zijn gek op de bloempjes en ze bloeien eigenlijk best wel lang, vooral de wilde thijm. Meestal zijn ze paars, maar er bestaat ook een witte variëteit. Koolwitjes houden er blijkbaar niet van, want in mijn volkstuinboeken staat dat thijm bij de kool de rupsen weghoudt en dat kan toch alleen als de vlinders hun eitjes elders leggen.

Oliën

Thijm groeit, net als rozemarijn en het kerriekruid graag op kalkrijke steenachtige grond en ook als het lang heet is overleven de planten dat goed. Het is zelfs zo dat hoe heter het is hoe meer aromatische oliën de planten maken en dus waardevoller zijn in het gebruik. Ze bladeren scheiden de oliën uit in minidruppeltjes die dan heel langzaam verdampen en de kruidentuin lekker laten ruiken In mijn kruidenboek staat voor elke thijmsoort een andere toepassing, maar zelf heb ik meestal maar een of twee soorten thijm in de tuin en ik  gebruik die veelvuldig voor alles waar thijm bij staat Het meest combineer ik thijm met tomaten. In de tomatensoep bij het opdienen de blaadjes van een paar takjes is heerlijk, maar ook eet ik in de zomer grote vleestomaten, gehalveerd, dan thijm er op en een dikke laag fetakaas en dan onder de grill, heerlijk!

Duinkonijntjes

Vroeger vertelde mijn moeder altijd dat duinkonijntjes de lekkerste konijntjes waren omdat ze zoveel thijm aten tijdens hun leven en dat er ook veel thijm bij moest als je een konijntje stooft. Veel sterk smakend vlees, zoals wild en lamsvlees wordt lekkerder van thijm. Je gebruik thijm ook bij warme gerechten met kaas, of bij een omelet. En… een van ons (“MECcers”) heeft van een restaurant (La Cloche in de Kloksteeg) eens een recept gekregen: witlof roerbakken in een beetje boter met een handje thijm en op het laatst een theelepel honing toevoegen. Op smaak maken met peper en zout. Kan ook met gehalveerde spruitjes, maar dan zonder honing. Met andere woorden het is een mooi plantje, als je er tegen aan loopt ruikt je hele tuin, het bloeit mooi en smaakt lekker en als je zere keel hebt helpt thijmthee met honing, waarom heeft eigenlijk niet iedereen thijm is zijn tuin?