Rozemarijn

Stevige smaak

Omdat de meeste planten nog even moeten groeien en er niet te snel veel van kan worden geoogst beginnen we met de rozemarijn. Die kun je beter knippen dan plukken, de takjes zijn namelijk best taai. Rozemarijn is erg lekker bij vlees met een stevige smaak, dus rund- en lamsvlees en wild vooral wanneer dat wordt gegrild, en aan een takje van tien centimeter zitten genoeg blaadjes voor twee mooie rib-eye’s of een flinke lamsbout.

Neem de geplukte tak of takjes mee naar huis en gebruik de blaadje van onderaan het takje het eerst. Hebt u toch teveel geplukt dan kan de rest in een klein vaasje voor de volgende keer. Vaak blijkt dan dat de takjes wortelen en als u ze in wat potgrond plaatst hebt u dan uw eigen plant. Ze zijn dicht tegen een zonnige muur aan redelijk vorstbestendig.

De naam komt van ros marinus, wat dauw van de zee betekent, de plant groeit namelijk volop langs de kusten van de Middellandse Zee, en was al in de oudheid geliefd. Het was een oud middel voor de versterking van het geheugen, en het een symbool voor vriendschap en trouw.

Geur

De sterke geur werd door de Grieken geassocieerd met liefde en de zeer praktische Nederlanders planten vanaf de middeleeuwen rozemarijn bij de voordeur, zodat bezoekers er tegen aan liepen en de geur van rozemarijn mee naar binnen brachten, stomerijen waren er toen namelijk nog niet en veel van de kleding werd nooit gewassen.