Kreken in Haaswijk en het Groene Kerkje

Terug naar overzicht

Deze wandeling leidt u door Haaswijk, een wijk die in jaren ’80 van de vorige eeuw werd gebouwd. Veel sloten en stroompjes van dit oude veenweidegebied zijn in stand gehouden. Het zuidelijke deel van de wandeling loopt vanaf het Groene Kerkje voor een groot deel over een wandelpad langs het Oegstgeesterkanaal.

Locatie en route

Wandelknooppunten 80 of 81, lengte 3,4 km

Deze wandeling voert  over verharde wegen en verharde en onverharde wandelpaden en is niet echt geschikt voor rolstoelen.

Er is geen horeca langs de route. Op het Boerhaaveplein, waar u passeert, zijn enkele winkels.

Veenweiden

De na-oorlogse wijken van Oegstgeest zijn bijna allemaal gebouwd op veenweiden. Veenweiden vormden het typische Hollandse landschap met zijn dijken, sloten, vaarten, windmolens, koeien en weidevogels. Door de uitbreiding van steden en dorpen en de moderne wijze van melkveehouderij is dit landschap verdwenen of sterk veranderd.

De weilanden waar Haaswijk en de Morsebel gebouwd zullen worden. Links van de brug over het Oegstgeesterkanaal boerderij Haaswijk en het Groene Kerkje. Toen deze foto in augustus 1979 werd genomen werd de loop van de eerste straten van Haaswijk zichtbaar.

Het begin van de aanleg van Haaswijk. Op deze foto uit 1979 zien we op de voorgrond de brug over het Oegstgeesterkanaal en het Groene Kerkje

Op de foto is het netwerk van sloten en vaarten in het landschap waar nu de wijken Haaswijk en Morsebel liggen nog te zien. De wandeling voert langs een aantal van deze waterlopen, die door de ontwerpers van de moderne wijk zijn gehandhaafd.

Het Groene Kerkje

Het “Groene kerkje” is de naam die de Willibrorduskerk in de volksmond kreeg nadat er tegen het einde van de 19de eeuw klimop tegen de kerkmuren werd geplant. Voor een grote restauratie werd in 1954 de klimop verwijderd maar in het spraakgebruik is de naam behouden.

Het Groene Kerkje op een prentbriefkaart uit 1903. In 1954 werd de klimop verwijderd voor een grote restauratie.

Het Groene Kerkje op een prentbriefkaart uit 1903. In 1954 werd de klimop verwijderd voor een grote restauratie.

Het gebouw in zijn huidige vorm, maar met een kerktoren, werd in 1662 en 1663 gebouwd. De directe voorganger van die kerk was, zoals zoveel gebouwen rond Leiden in de 80 jarige oorlog verwoest, zodat de Spanjaarden deze niet als uitvalsbasis konden gebruiken toen ze de stad probeerden in te nemen. Aan het gebouw dat er nu staat is op allerlei plekken te zien dat het vele malen werd verbouwd en gerestaureerd.

Marten Toonderpad

Dit niet-verharde pad van ongeveer 700 meter werd op 6 mei 2021 officieel geopend. Het loopt op de noordelijke oever van het Oegstgeesterkanaal tussen de Poelsteeg en de afslag van de Haarlemmertrekvaart. Tussen de huizen van Haaswijk en het pad ligt een plantenkwekerij en een weiland.

Oegstgeest en Willbrord

Willibrord was een monnik die in 658 in Engeland was geboren, naar Ierland verhuisde en van daar in 690 met een aantal gezellen naar de lage landen voer om het katholieke geloof te verkondigen.

Willibrordus en het scheepje waarmee hij uit Engeland was overgestoken. Sculpturen op de ingangspoort van het Groene Kerkje.

Willibrordus en het scheepje waarmee hij uit Ierland was overgestoken. Sculpturen op de ingangspoort bij het Groene Kerkje.

Mogelijk heeft hij in deze contreien, op een van de strandwallen, zijn eerst contacten gehad met de Friezen, die deze streken toen bewoonden. Het verhaal gaat dat hij toen beloofde dat hij het kerkje dat de lokale bevolking hier op zijn verzoek zou bouwen, zelf zou komen inwijden.  Hij was net overleden toen het in 740 klaar was. De legende zegt dat hij toch aanwezig was omdat zachte regen uit een helderblauwe hemel neerdaalde tijdens de inwijding. Sindsdien heeft Oegstgeest iets met Willibrord, wat bijvoorbeeld blijkt uit het feit dat de Willibrordus nog steeds de naamgever is van de katholieke parochiekerk van het dorp.

Terug naar overzicht